.jpg)
ယေန႔ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း၌ အစိုးရ ေျခလ်င္/ေျချမန္တပ္ရင္းေပါင္း ၄၄ ရင္း အျမဲတမ္း အေျခခ် တပ္စြဲထားသည္။ ေျမာက္ပုိင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ (မပခ) လက္ေအာက္တြင္ မိုးညႇင္း၌ ခလရ - ၁၅ ၊ ျမစ္ႀကီးနားတြင္ ခလရ - ၂၁၊ ၂၉၊ ၃၇၊ ပူတာအုိတြင္ ခလရ - ၄၆၊ ၁၃၇၊ ၁၃၈၊ ဝိုင္းေမာ္တြင္ ခလရ - ၅၈၊ မိုးေကာင္းတြင္ ခလရ - ၇၄၊ ဆားေမွာ္တြင္ ခလရ - ၁၀၅၊ လားအိုး(ငါးအိုး)တြင္ ခလရ - ၁၂၀၊ ၁၂၁၊ ဆင္ဘိုတြင္ ခလရ - ၁၄၁၊ ေဒါ့ဖံုးယန္တြင္ ခလရ - ၁၄၂၊ ဗန္းေမာ္တြင္ ခလရ - ၂၃၆၊ မယန္းတြင္ ခလရ - ၂၆၀၊ တႏိုင္းတြင္ ခမရ - ၃၁၈၊ ေရႊေညာင္ပင္တြင္ ခမရ - ၃၂၁၊ ၃၂၈၊ မိုးေမာက္တြင္ ခမရ - ၄၃၇၊ ပင္းေဘာတြင္ ခမရ - ၅၂၁ တို႔ အေျခစိုက္ထားသည္။ ဒကစ (တႏိုင္း) လက္ေအာက္တြင္ တႏိုင္း၌ ခလရ - ၈၆၊ ၂၃၈၊ ၃၁၉၊ ရွာဒူဇြပ္တြင္ ခလရ - ၂၉၇၊ ေဒါင္ဘန္း၌ ခလရ - ၂၉၈ တို႔ တပ္စြဲထားသည္။ တပ္မတပ္မ်ားအျဖစ္ ဗန္းေမာ္တြင္ စကခ-၂၁ ဌာနခ်ဳပ္စိုက္ထားၿပီး လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ားမွာ ဗန္းေမာ္တြင္ ခလရ -၄၇၊ ၂၃၇၊ ေရႊဂူတြင္ ခလရ - ၅၆၊ ခမရ - ၆၀၂၊ ၿမိဳ႕သစ္တြင္ ခမရ - ၃၂၀၊ ၃၈၇၊ ၄၃၈၊ မန္စီတြင္ ခမရ - ၆၀၂ အေျချပဳထားသည္။ မိုးေကာင္းတြင္ စကခ-၃ အေျခစိုက္ထား၍ လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ားမွာ ဟိုပင္တြင္ ခလရ - ၄၀၊ ခမရ - ၃၈၈၊ ၃၈၉၊ မိုးေကာင္းတြင္ ခမရ - ၃၈၁၊ ၃၈၂၊ ဆားေမွာ္တြင္ ခမရ - ၃၈၃၊ ၃၈၄၊ နမ္မားတြင္ ခမရ - ၃၈၅၊ ၃၈၆၊ နမၼတီးတြင္ ခမရ - ၃၉၀ တပ္စြဲထားသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္အကုန္က ကခ်င္ျပည္နယ္ တစ္ခုလံုးတြင္ ခလရ - ၁၅၊ ၂၁၊ ၂၉၊ ၃၇၊ ၄၀၊ ၄၆၊ ၄၇၊ ၅၆၊ ၅၈ ဟူ၍ တပ္ရင္း ၉ ရင္းသာ ရွိခဲ့သည္။
အေျမာက္တပ္မ သို႔မဟုတ္ အေျမာက္စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (မစခ) ၉၀၄ ကိုလည္း မိုးညႇင္း၌ ယခုတပ္စြဲထား သည္။ ဗန္းေမာ္၊ မိုးညႇင္း၊ ၿမိဳ႕သစ္၊ မရမ္း၊ မိုးေမာက္ စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ အေျမာက္တပ္ရင္း ၈ ရင္းထက္မနည္း ခ်ထားသည္။ မိုးညႇင္းတြင္ ဒံုးပ်ံတပ္ရင္း ၆၀၃ ကိုလည္း တပ္စြဲထားသည္။ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မိုးညႇင္းတြင္ သံခ်ပ္ကာ တပ္ရင္းမ်ားလည္း အေျချပဳထားသည္။
ယခုအခါ ကခ်င္အမ်ဳိးသားတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ကို အထက္ပါ မပခ လက္ေအာက္ခံ ၂၂ ရင္း၊ ဒကစ(တႏိုင္း) လက္ေအာက္ခံ ၆ ရင္း၊ စကခ-၃ လက္ေအာက္ခံ ၁၀ ရင္း၊ စကခ-၂၁ လက္ေအာက္ခံ ၁၀ ရင္းတို႔က ႏွိပ္ကြပ္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္အျပင္ ေက်ာက္မဲအေျခစိုက္ စကခ-၁ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ သိႏၷီအေျခစိုက္ စကခ-၁၆ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ မိတၳီလာအေျခစိုက္ တပ္မ- ၉၉ မွ ၇ ရင္း၊ မေကြးအေျခစိုက္ တပ္မ- ၈၈ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ ကေလာအေျခစိုက္ တပ္မ -၅၅ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ ကေလးအေျခစိုက္ စကခ-၁၀ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း စသည္ျဖင့္ စုစုေပါင္းတပ္ရင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အျပင္းအထန္ ထိုးစစ္ဆင္လွ်က္ရွိသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္အကုန္က ကခ်င္ျပည္နယ္ တစ္ခုလံုးတြင္ ခလရ - ၁၅၊ ၂၁၊ ၂၉၊ ၃၇၊ ၄၀၊ ၄၆၊ ၄၇၊ ၅၆၊ ၅၈ ဟူ၍ တပ္ရင္း ၉ ရင္းသာ ရွိခဲ့သည္။
အေျမာက္တပ္မ သို႔မဟုတ္ အေျမာက္စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (မစခ) ၉၀၄ ကိုလည္း မိုးညႇင္း၌ ယခုတပ္စြဲထား သည္။ ဗန္းေမာ္၊ မိုးညႇင္း၊ ၿမိဳ႕သစ္၊ မရမ္း၊ မိုးေမာက္ စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ အေျမာက္တပ္ရင္း ၈ ရင္းထက္မနည္း ခ်ထားသည္။ မိုးညႇင္းတြင္ ဒံုးပ်ံတပ္ရင္း ၆၀၃ ကိုလည္း တပ္စြဲထားသည္။ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မိုးညႇင္းတြင္ သံခ်ပ္ကာ တပ္ရင္းမ်ားလည္း အေျချပဳထားသည္။
ယခုအခါ ကခ်င္အမ်ဳိးသားတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ကို အထက္ပါ မပခ လက္ေအာက္ခံ ၂၂ ရင္း၊ ဒကစ(တႏိုင္း) လက္ေအာက္ခံ ၆ ရင္း၊ စကခ-၃ လက္ေအာက္ခံ ၁၀ ရင္း၊ စကခ-၂၁ လက္ေအာက္ခံ ၁၀ ရင္းတို႔က ႏွိပ္ကြပ္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္အျပင္ ေက်ာက္မဲအေျခစိုက္ စကခ-၁ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ သိႏၷီအေျခစိုက္ စကခ-၁၆ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ မိတၳီလာအေျခစိုက္ တပ္မ- ၉၉ မွ ၇ ရင္း၊ မေကြးအေျခစိုက္ တပ္မ- ၈၈ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ ကေလာအေျခစိုက္ တပ္မ -၅၅ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း၊ ကေလးအေျခစိုက္ စကခ-၁၀ ႏွင့္ ၁၀ ရင္း စသည္ျဖင့္ စုစုေပါင္းတပ္ရင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အျပင္းအထန္ ထိုးစစ္ဆင္လွ်က္ရွိသည္။
.jpg)
credit: ဆရာနတ္ႏြယ္
No comments:
Post a Comment