ကခ်င္ျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡ - ေဇာ္မာန္

စစ္ေရွာင္ ကခ်င္အဖြားအိုု

 ေဇာ္မာန္
Apr 14, '13

အၿငိမ့္ထဲက လူရႊင္ေတာ္ေတြ ျပက္လံုးထုတ္သလိုေပါ့။

“ရယ္လိုက္ရတာဖတ္ဖတ္ေမာ ... ရင္ဘတ္ ေနာက္ကေက်ာ” လို႔ပဲ အရြဲ႕တိုက္လိုက္ခ်င္တယ္။

ဘယ့္ႏွယ္..ေျပာလိုက္ပံုက ပိုင္စုိးပိုင္နင္းနဲ႔၊ မသိရင္ ကိုယ္ကပဲ လူယုတ္မာလိုလို။ အစကေတာ့ ကိုယ္က ဖာသိဖာသာပဲ ေနမလို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ မရွိတာထက္ မသိတာခက္ေနမွာ စိုးလို႔ အမုန္းခံၿပီး ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။

အမွန္တကယ္ေတာ့ သူ႔အျဖစ္က ရယ္စရာလဲေကာင္း၊ သနားစရာလဲေကာင္း၊ အဲ ေဒါသထြက္မယ္ ဆိုရင္လဲ ထြက္ခ်င္စရာ။အရွက္မရွိ၊ ေျပာထြက္(ေျပာရက္)တာကိုလဲ ၾသခ်ပါရဲ႕။ ဒက္စမြန္တူးတူးသာ သိရင္ ဆင္နဲ႔ၾကြက္အၾကား ဘယ္သူက အမွန္ဆိုတာ မေ၀ခြဲတတ္တဲ့သူေတြ ဗမာျပည္မွာ ရွိေသးပါလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသသြားႏိုင္တယ္။

ေၾသာ္… ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ရယ္လား။ မေလာပါနဲ႔၊ ကိုယ့္ဆရာကလဲ။ ေျပာျပမွာေပါ့။ ဒီလို ... ဒီလို ...။

သူ႕ကို Free rider လို႔ သတ္မွတ္ရင္ ရမလားပဲ၊ ဗမာလိုေတာ့ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား၊ ကိုယ္ထမင္း၀ေနရင္ ေဘးခ်င္းကပ္အိမ္ မီးေလာင္ေနေတာင္ “ေအာ္ ဟုတ္လား”ပဲ ေျပာမယ့္ လူစားမ်ိဳး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကိုလဲ ဖာသိဖာသာအျမင္ထက္ ထူးၿပီး အာရံုမစိုက္သူပါ။

အဲလိုလူဆိုမွေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံ၊ လူမ်ိဳးေရးေနာက္ခံ၊ သမုိင္းေၾကာင္း၊ အစဥ္အလာနဲ႔ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့အခင္းအက်င္းေတြကို ဘယ္မွာ နားလည္ပါ့မလဲ။ ကိုယ္ပိုင္အသိအျမင္၊ အေတြးအေခၚရယ္လို႔လဲ မရွိ။ စစ္အစိုးရကိုသာ ထုိင္ဆဲခ်င္ ဆဲေနမယ္၊ အေတြအေခၚကေတာ့ စစ္အစိုးရ ရိုက္သြင္းထားတဲ့ မဟာျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးမ်ားဆိုတဲ့ ၀ါဒမွိဳင္းေအာက္မွာပဲ ၀ါးလံုးေခါင္းထဲ လသာေနတဲ့သူ။ ခက္တာက မသိရင္မသိသလို မေနဘဲ၊ သူ႕ဉာဏ္တစ္ထြာတစ္မိုက္နဲ႔ မိုက္ေၾကးခြဲတဲ့ စကားေတြ ေျပာလာတာပဲ။

သိတဲ့အတုိင္းကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအေရးဆို ဆတ္ဆတ္ထိ မခံေအာင္ ျပင္းထန္တဲ့သူ။ ကုိယ္က ကိုယ့္ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ ေျပာဆို ေ၀ဖန္ေနတာကို သူက အစပိုင္းမွာေတာ့ ဂရုမျပဳ ခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီးေက်ာ္ဖတ္ သြားပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူမေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ကို စြပ္စြဲလာတယ္။

ဘာတဲ့၊ ခြဲထြက္ေရးသမားတဲ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကို ေခါင္းျဖတ္ခ်င္ေနတဲ့သူတဲ့။ ျပည္ေထာင္စုကို ၿဖိဳခြဲမယ့္သူတဲ့။ ကိုယ္လုပ္ေနတာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန မတရားရယူခ်င္ေနတာေတြတဲ့။ သူေျပာတာက ကိုယ္တစ္ေယာက္ တည္းေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကို္ယ္တို႔ ကခ်င္လူမ်ိဳးအားလံုး၊ ေကအုိင္အို/ေအကိုပါ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ ရမ္းၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးလိုက္တာပါ။

အစကေတာ့ကိုယ္လဲ ႏွဳတ္ခမ္းတစ္လွန္၊ ပန္းတစ္လွန္ ျငင္းခုန္မိပါေသးတယ္။ ေနာက္မွေသခ်ာ ျပန္ေတြးၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ္တို႔ရပ္တည္ေနတဲ့ Common ground၊ ကိုယ္တို႔လက္ခံထားတဲ့ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနမွေတာ့ ဘယ္မွာ အေျဖရွာလို႔ ရပါေတာ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က သူ႕ရဲ႕ စြတ္စဲြခ်က္ေတြကို ဒဲ့မေခ်ပဘဲ၊ သူ႕ရဲ႕ Ideologyေတြ စြဲတေလာက္ျဖစ္ေနပံုကိုပဲ ျပန္ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီ Ideology ဟာ သူတစ္ေယာက္တည္းရဲ့ အျမင္မဟုတ္ဘဲ သူ႕လိုမေတာက္တေခါက္ေတြ အားလံုးနီးပါး ဒီလိုပဲ ျမင္ၾကမယ္လို႔ သေဘာေပါက္သြားတာလဲ ပါတယ္။

ကိုယ့္ကိုသူကေျပာတယ္။ ကိုယ္အပါအ၀င္ ကခ်င္ေတြဟာ ခြဲထက္ေရးသမား၊ ျပည္ေထာင္စုကို ၿဖိဳခြဲမယ့္သူေတြတဲ့။

ကခ်င္ေတြဟာ ျပည္ေထာင္စုကေနခြဲမထြက္ပါဘူးဆိုတာ လိပ္ေခါင္းထြက္ေအာင္ ေျပာျပၿပီးသြားၿပီ။ ကခ်င္အရပ္သား လူႀကီးေတြ၊ ေကအိုင္အိုက ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားၿပီးသား။ၿပီးေတာ့ သာမင္ေညာင္ည ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ (ကိုယ့္အေျခအေနကိုယ္ အားမနာဘဲ) ျပည္ေထာင္စုကခြဲမထြက္ပါဘူးလို႔ အတိအလင္း ေျပာထားပါသဗ်။

ဒါကိုမွခုထိ ကခ်င္ေတြကို ခြဲထြက္ေရးသမားေတြလို႔ ေျပာေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ျပန္ေမးရေတာ့မယ္။ ‘မင္းတို႔စိုးရိမ္ေနတာက ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲထြက္မွာကိုလား၊ ျပည္မက ဗမာတို႔ရဲ႕ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈေအာက္ကေန လြတ္လပ္သြားမွာကိုလား’ လို႔။ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုတစ္ျပည္ေထာင္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈေအာက္မွာပဲ ထားခ်င္ၿပီး၊ ျပည္နယ္ေဒသေလးေတြ မည္ကာမတၱ ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ေပးထားတာကိုမွ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ရယ္လို႔ ၀ါးလံုးေခါင္းထဲက အျမင္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ သံုးသပ္ရင္ေတာ့ကခ်င္ေတြဟာ အဲဒီမင္းတို႔နားလည္ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုပံုစံကေန ခြဲထြက္ေနတာပါလို႔ ျပန္ေျဖရပါမယ္။ဒီလို ၀ါးလံုးေခါင္းထဲက ျပည္ေထာင္စုလေရာင္က သူတို႔ လူမ်ိဳးႀကီးေတြရဲ့ Ideology တစ္ခုပါပဲ။

ေနာက္တစ္ခ်က္သူေျပာတာက ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကို ေခါင္းျဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာ ဆိုပဲ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္နဲ႔ သာခ်ဳပ္မထားရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာ ၀ါးျခမ္းျပားေလး ေထာင္ထားသလို ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ေလး ျဖစ္ေနမွာကိုေတာ့ (ဉာဏ္မမီေတာ့) မသိဘူးနဲ႔ တူပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဘဦးေအာင္မင္းတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ဆိုသူေတြနဲ႔လဲဘယ္ေနရာမွာမွ နယ္နိမိတ္ထိစပ္မႈ ရွိမွာ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။

ဒီလိုနယ္ပယ္ေဒသေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီးမွ ဒီေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံု ျဖစ္လာတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ တျခားအေျခခံ ေနာက္ေၾကာင္းကို မသိဘဲ၊ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ဒီေဒသတစ္ခုလံုး သူ႔ဘႀကီးပိုင္တဲ့လယ္ကြက္လို သေဘာထားလို႔ ဘယ္ရမလဲ။ ခြဲမထြက္ရဘူး၊ ဒါ ငါပိုင္တာ၊ မင္းတို႔ကို သနားလို႔ေပးေနတာ ဆိုတဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ိဳးလာတာကေတာ့ တကယ္ပဲ ေတာဆန္လြန္းပါတယ္ကြယ္။ ကိုယ္ေဒသ၊ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုတာကပဲ သူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုတာႀကီးကေန မတရားသျဖင့္ ေတာင္းယူေနတာေတြ ျဖစ္ရျပန္ပါသတဲ့။

ကဲပါ၊ မခြဲထြက္ရဘူးဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္ ခြဲထြက္ခြင့္မရွိသလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ၅ ခုေလာက္ခိုင္ခိုင္လံုလံု ေျပာျပစမ္းပါ။ ဘာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ဆက္လက္ ပါ၀င္သင့္သလဲ (ျပည္ေထာင္စုထဲမွာပါရင္ဘယ္လိုအခြင့္အေရးေတြ ခံစားခြင့္ရွိမလဲ) ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ အပါအ၀င္ေပါ့။

ကိုယ္ကလဲခြဲထြက္ခ်င္ရင္ ခြဲထြက္ေလာက္ရာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အေၾကာင္းနဲနဲေလး ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ (ကခ်င္ေတြမွာေတာ့ ခြဲထြက္မယ္ဆိုရင္ ခြဲထြက္ဖို႔ ခုိင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက ရွိၿပီးသား။ မခြဲထြက္ခ်င္လို႔သာ စကားအစ မေဖာ္တာဆိုေတာ့။)

ခြဲထြက္မယ္ဆို ခြဲထြက္သင့္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား

သခ်ၤာပုစၦာတြက္သလိုေပါ့၊ Assume လုပ္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ တကယ္ပဲ ကခ်င္ေတြဟာ ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲထြက္ၿပီးသီးျခားႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ရပ္တည္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုပါစို႔။ 

ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ဗမာဆိုတာ ကိုလိုနီေခတ္မွာ သီးျခားစီကၽြန္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီနယ္ပယ္ေတြ။ဒုတိယကမၻာစစ္ အၿပီး ကိုလိုနီႏိုင္ငံေတြကို လြတ္လပ္ေရးေပးတဲ့ အခ်ိန္မွာလဲ သီးျခားစီလြတ္လပ္ေရး ရယူၿပီး၊ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ခြင့္ရွိတဲ့ ေဒသေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ကခ်င္ႏိုင္ငံ၊ ရွမ္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းႏိုင္ငံရယ္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စုထဲပါခ်င္လို႔ စာခ်ဳပ္စာတမ္းနဲ႔ ၀င္လာတယ္။ ကခ်င္ေတြ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုထဲ ၀င္လာလို႔ ဘယ္လိုအခြင့္အာဏာေတြ၊ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရ (ဆံုးရွံဳးေနရ) ပါသလဲ။

ကခ်င္ေတြရဲ့ထူးျခားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈသကၤတ အမွတ္အသား မေနာ

ကခ်င္ေတြရဲ့ Identity ဆံုးရွံဳးေနရပါတယ္။ သီးျခားလြတ္လပ္ေရး ယူမယ္ဆိုရင္ ကခ်င္ႏိုင္ငံ၊ ျမန္မာ(ဗမာ)ႏိုင္ငံရယ္လို႔ သီးျခား Identity အသီးသီးနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေပမဲ့၊ ျပည္ေထာင္စုထဲ ၀င္လိုက္တဲ့အတြက္ ကခ်င္ႏိုင္ငံဆိုတဲ့ သီးျခားျဖစ္မႈ Identity ကို စြန္႔လြတ္ထားရပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ကခ်င္ႏိုင္ငံဆိုတာမရွိပါဘူး။ ကခ်င္ႏုိင္ငံရယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မသိၾကပါဘူး။

တန္ရဲ့လား။ မတန္ပါဘူး။ သီးျခားႏိုင္ငံျဖစ္မႈဆိုတဲ့ Identity ကိုစြန္႔ၿပီး ျပည္ေထာင္စုထဲ ပါ၀င္လာေပမယ့္၊ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ တန္းတူအခြင့္အေရးမရပါဘူး။ ကခ်င္နဲ႔ ဗမာ အဆင့္ခ်င္းတူတဲ့ တုိင္းျပည္ႏွစ္ခုေပါင္းလိုက္လို႔၊ သီျခားျပည္ေထာင္စုျဖစ္မလာဘဲ၊ ကခ်င္ႏိုင္ငံခမ်ာ ဗမာႏုိင္ငံရဲ့ လက္ေ၀ခံျပည္နယ္အဆင့္ကို ေလ်ာ့က်သြားတယ္။ ဗမာႏိုင္ငံထဲက စစ္ကိုင္းတုိင္း၊ ပဲခူးတိုင္းတို႔လို နယ္ပယ္ေဒသေတြနဲ႔ တန္းတူအျဖစ္ အဆင့္ေလွ်ာ့ခ်ခံလိုက္ရတယ္။ ကဲ အဲဒီေတာ့ ဒီျပည္ေထာင္စုထဲ ဆက္ေနေနတာ ဘာအက်ိဳးရွိေသးလဲ။ ခြဲထြက္ခ်င္စရာ ျဖစ္မလာဘူးလား။ နဂိုအတိုင္း သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ ကခ်င္ႏိုင္ငံျပန္ မတည္ေထာင္ သင့္ဘူးလား။ ဒါက အေၾကာင္း (၁) …

ကခ်င္ေတြဘာျဖစ္ေစခ်င္သလဲ ဟုတ္လား။ ရွင္းပါတယ္ကြယ္။ ဗမာလဲ ျပည္ေထာင္စုထဲက တုိင္းရင္းသား တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ျပည္ေထာင္စုကို ဗမာမ်ားကပဲ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားျခင္းကို ေျပာင္းလဲရမွာေပါ့။ကခ်င္ေတြလဲ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ဂုဏ္သေရရွိရွိ တန္းတူညီမွ်စြာနဲ႔၊ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု၀င္အျဖစ္ပါ၀င္ခ်င္တယ္။

ဗမာေတြကၽြန္မျဖစ္ခ်င္သလို ကခ်င္ေတြလဲ ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္ဘူး..။ ဗမာေတြ ကိုယ့္ေဒသကိုယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္သလို (လြတ္လပ္ေရးရခ်င္သလို)၊ ကခ်င္ေတြလဲ ကိုယ့္ေဒသကိုယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္တယ္။ သူမ်ားေတြ လာအုပ္စိုးၿပီးဂုတ္ေသြးစုတ္ေနတာ မလိုခ်င္ဘူး။

အားလံုးသာတူညီမွ်ေပါ့။ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ဗမာျပည္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္အဆင့္ တူရမယ္။ ဗမာျပည္မွာ လြတ္ေတာ္ရွိရင္၊ ကခ်င္ျပည္မွာအဆင့္တူတဲ့ လြတ္ေတာ္ရွိရမယ္။ ဗမာျပည္မွာ အုပ္စိုးသူအစိုးရရွိသလို၊ ကခ်င္ျပည္မွာလဲ အဆင့္တူအုပ္စိုးသူအစိုးရ ရွိရမယ္။ ဗမာျပည္မွာ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ရွိရင္ ကခ်င္ျပည္မွာလဲ လက္နက္ကိုင္တပ္ရွိရမယ္။ ကခ်င္ေတြကို လက္နက္ကိုင္တပ္ မရွိေစခ်င္ရင္ ဗမာေတြမွာလဲ လက္နက္ကိုင္တပ္ မရွိရဘူး။

လက္ရွိတပ္မေတာ္ဆိုတာႀကီးက ဗမာေတြရဲ့ လက္နက္ကိုင္တပ္သာ မဟုတ္ဘဲ၊ ျပည္ေထာင္စုတစ္၀မ္းလုံုးရဲ့ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပခ်င္ရင္၊ တုိင္းရင္းသားအားလံုး တန္းတူညီမွ်ပါ၀င္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရေအာက္မွာ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားစြာ အမိန္႔နာခံ တာ၀န္ထမ္းရြက္ရမယ္။ တပ္ထဲမွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစံု တန္းတူပါ၀င္ခြင့္ရွိရမယ္။ ဒါေတြ မျဖည့္ဆည္းဘဲ၊ ျပည္ေထာင္စုတပ္ပါလို႔ ဖင္ပိတ္ျငင္းေနလို႔မရဘူး။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု တန္းတူပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုပံုစံမဟုတ္ဘဲ၊ ဗမာႀကီးစိုးေသာ၀ါးလံုးေခါင္းျပည္ေထာင္စုပံုစံကို သစၥာေတာ္ခံေနသ၍ ဗမာစစ္တပ္ပဲ ျဖစ္မွာပဲ။ ခုလဲ ပညာတတ္အသုိင္းအ၀ိုင္းေရာ၊ေအာက္ေျခအရပ္သားေတြပါ ဒီလိုပဲ ျမင္ေနၾကပါတယ္။

ခုမွဒါေတြ ျပန္ေျပာေနရတာ သိပ္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကတည္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ဗမာတစ္က်ပ္၊ ကခ်င္တပ္က်ပ္လို႔ ကတိေပးခဲ့ၿပီးသား။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာလဲ ေတာင္တန္းသားမ်ားဟာ ေျမျပန္႔ေန ဗမာမ်ားနည္းတူ အခြင့္အေရးတန္းတူ ရရွိရမယ္လို႔ ထည့္သြင္းခ်ဳပ္ဆိုထားတယ္။

ကခ်င္ေတြကေလာဘမႀကီးပါဘူး။ ပကာသနလဲ မမက္ပါဘူး။ ကိုယ့္အိ္မ္မွာ ကိုယ္ေန၊ ကိုယ့္ယာကိုယ္လုပ္ၿပီး၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ကိုယ္ သီးသီးျခားျခား လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ ေအးခ်မ္းစြာပဲ ေနလိုၾကတာပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ မက်ဴးေက်ာ္ဘူး။ ပထမကခ်င္ႏိုင္ငံေတာ္၊ ဒုတိယကခ်င္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာေတြ တည္ေထာင္ဖို႔ ဘယ္လူမ်ိဳးကိုမွ စစ္မခင္းခဲ့ဘူး။ သာသနာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ဘယ္လူမ်ိဳးဆီကမွလဲ ဘာသာေရးက်မ္းဂန္ေတြ မလုယူခ့ဲဘူး။ ဘယ္လူမ်ိဳးဆီကမွ ဆင္ျဖဴေတာ္ မေတာင္းခဲ့ဘူး။ အရွင္းဆံုးေျပာရရင္၊ရြာ (၂၀ - ၃၀) ေလာက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဒူ၀ါႀကီးေတြအဆင့္ကလြဲလို႔ ဘုရင္၊ ဧကရာဇ္ဆိုတာမရွိဖူးဘူး။

ေလာဘမႀကီးလို႔ပဲ ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံတည္ေထာင္ခြင့္ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးကို စြန္႔ၿပီး ျပည္ေထာင္စုထဲ ေျခစံုပစ္၀င္ခဲ့တာေပါ့။ ကိုယ့္ယာခင္းေလးကိုပဲ အေႏွာင့္အယွက္ကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခ်င္ရံုပါ။ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ေဒသမွာ ကိုယ္မေနရဘဲ၊ စစ္ေဘးေရွာင္စခန္းေရာက္ေနတဲ့ လူဦးေရတစ္သိန္းေက်ာ္ပါတယ္။ ျပည္မတပ္ေတြ စစ္ဆင္လာလို႔ ေခြးေျပး ၀က္ေျပး ေျပးခဲ့ရတာ ဘယ္အခ်ိန္မွ ကိုယ့္ယာခင္းဆီ ျပန္ေရာက္မယ္မွန္း မသိႏိုင္ဘူး။ ဒီလို တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲစြာ ေနခ်င္တဲ့အေျခခံအခြင့္အေရးေတာင္ မရမွေတာ့၊ ဘယ္မွာလဲ … ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့ ဗမာတစ္က်ပ္၊ ကခ်င္တစ္က်ပ္၊ ထြီ ... ရြံလုိက္တာ…။

ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ဆိုတာေတြ လာမေျပာနဲ႔၊ ေခါက္ထားလိုက္ေတာ့။ ကုိယ့္ျပည္နယ္မွာစစ္ပြဲျဖစ္ေနတာကို ျပည္နယ္အစိုးရက လက္ပုိက္ၾကည့္ေနရသတဲ့ (ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္လိုက္ေသး)။ ဒါလားဟဲ့ တုိင္းရင္းသားအခြင့္အေရး။ ဒါလားဟ့ဲ အာဏာခြဲေ၀မႈ။ ကဲ … ဒါက အေၾကာင္း (၂) …

ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲထြက္မယ္ဆို ခြဲထြက္သင့္တဲ့ အေၾကာင္းခ်င္းရာေတြကို ေရးျပတာပါ။ တကယ္ခြဲထြက္ဖို႔ ဦးတည္ေနတယ္လို႔ဆုိလိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္လိုက္မိတယ္ ဆိုရင္ ေတာ္ပါၿပီ။

ကဲ..ကခ်င္ေတြကို၊ ေကအုိင္အို/ေကအိုင္ေအကို ခြဲထြက္ေရးေတြလို႔ စြပ္စြဲေနသူေတြကေကာ ဘာေၾကာင့္ခြဲမထြက္သင့္သလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြ ေပးႏိုင္ပါ့မလား။ ကခ်င္ေတြအေပၚ ျပည္ေထာင္စုကဘယ္လိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ထားေပးတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ၾကားေတာ့ ၾကားခ်င္မိသားဗ်ိဳ႕။ ျပည္ေထာင္စုမွာ ဆက္ေနရင္ ဘယ္လို အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမယ္၊ ဘယ္လို အခြင့္အေရးေတြ ရမယ္ဆိုတာေတြလဲေျပာျပမယ့္သူသာ ရွိရင္ သိခ်င္လွပါေပ့။

ဗမာ့ဖက္ဆစ္တပ္မေတာ္ရန္ ထြက္ေျပးေရွာင္ေနရတဲ့ ကေလးငယ္မ်ား 

ဥပမာ... ကခ်င္ျပည္မွာ ဘာသယံဇာတမွ မထြက္တဲ့အတြက္ ျပည္မကပဲ ေထာက္ပံ့ေနရတဲ့အေၾကာင္း၊ ကခ်င္ျပည္မွာစိုက္တဲ့ ဆန္ေရစပါးပမာဏက ကခ်င္ျပည္မွာတင္ သံုးဖို႔ မလံုေလာက္တဲ့အတြက္ ျပည္မက သနားကရုဏာႀကီးစြာ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲေနရေၾကာင္း၊ (ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၊ အစိုးရတစ္ရပ္ရဲ႕ တရား၀င္စစ္တပ္က ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလေၾကာင္းစစ္ဆင္ျခင္းကို ႀကံ့ႀက့ံခံႏိုင္တာကလြဲလို႔) ေလာက္ေလာက္လားလား ယံုၾကည္စရာ လက္နက္ကိုင္တပ္ မဖြဲ႔စည္းႏုိင္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဆိုတာႀကီးက တပ္ရင္းတပ္မေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ကခ်င္ျပည္ထဲ တပ္စြဲၿပီး ဘယ္က ေရာက္လာမယ္မွန္း မသိတဲ့ ျပည္ပရန္သူေတြကို ခုခံေပးေနရေၾကာင္း၊ စသျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုက ကခ်င္ေတြကို ေပးမယ့္ အထူးအခြင့္အေရးေတြကို ေျပာျပေပးပါဦး။

ျပည္ေထာင္စုထဲမွာေနေပ်ာ္ေအာင္ေတာ့ မထားဘဲနဲ႔၊ ခြဲထြက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြလို႔ အျပစ္ဖို႔ေနတာကေတာ့ လူမ်ိဳးႀကီးဆိုတာေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတာကလား။ ဒီစိတ္ဓာတ္က လူကိုေမာင္းႏွင္တာ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီလူက တိုင္းျပည္ကို ေမာင္းႏွင္ေနရတာေလ။ စိတ္ဓာတ္မမွန္ရင္၊ တုိင္းျပည္ေဇာက္ထိုးျဖစ္မွာပဲ။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ျပည္ေထာင္စုႀကီး ေဇာက္ထိုးျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေခတ္က ျပည္ေထာင္စုကို လက္၀ါး ႀကီးအုပ္ထားသူေတြ စိတ္ဓာတ္မမွန္လို႔ေပါ့။ ဒါရွင္းပါတယ္။ သံေ၀ဂလဲ ရသင့္ၿပီ။ ဒီလိုပဲ ဆက္လက္၀ါးႀကီး အုပ္ထားရင္တိုင္းျပည္က ေဇာက္ထိုးျဖစ္ဦးမွာပဲ ဆိုတာ သိသင့္ေနၿပီ။

အျမင္မွန္ရၿပီး ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္။ ဒီကပ္ဆိုးႀကီးအတြက္ တာ၀န္ရွိတာဟာ အာဏာရွင္ေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔လဲ တစ္ထစ္ခ် မယူဆနဲ႔။ အရင္ေခတ္ကို အသာထား၊ ကိုလိုနီေနာက္ပိုင္း ဗမာလူမ်ိဳးသမိုင္းမွာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ကင္းလြတ္တာ ဘယ္ႏွႏွစ္ေလာက္ ရွိခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ အာဏာရွင္ေတြအားလံုးက ဘာလူမ်ိဳးေတြလဲ။

ဗမာစစ္တပ္ေလေၾကာင္းရန္ကိုု ေရွာင္ဖိုု ့ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားမွာ ပုုန္းခိုုေနရတယ္

ဗမာလူမ်ိဳးရဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုတာ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလိုပဲ။ ဒါကိုမွ တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတာ အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ပါ၊ ဗမာလူမ်ိဳးေတြကေတာ့ တျခားတုိင္းရင္းသားမ်ားနည္းတူ နင္းျပားပါပဲ ဆိုရင္ေတာ့ ရြာသာႀကီးပို႔ဖို႔ လုိေနၿပီ။

အဲဒီေတာ့ဗ်ာ။ နိဂုံးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္။ ကခ်င္ေတြျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ၾကည္ၾကည္သာသာရႊင္ရႊင္လန္းလန္း ပါ၀င္သင့္ေၾကာင္း၊ ပင္လံုကတိက၀တ္နဲ႔ အညီအခြင့္အေရးတန္းတူညီမွ် ရရွိလ်က္ရွိပါေၾကာင္း ခိုင္ခိုင္မာမာ မျပႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ ကုိယ္အခြင့္အေရးကိုကိုယ္ျပန္ တိုက္ယူေနတဲ့ သူေတြကို ခြဲထြက္ေရးေတြ၊ ျမန္မာျပည္ကို ေခါင္းျဖတ္မယ့္ သူေတြလို႔ျမင္ေနရင္ေတာ့ မင္းစိတ္ဓာတ္ဟာ လူမ်ိဳးႀကီးအာဏာရွင္စနစ္ဆီ ဦးတည္ေနတယ္ဆိုတာ သတိေပးခ်င္တယ္။မင္းတစ္ေန႔ စင္ေပၚေရာက္ရင္ အာဏာရွင္ ျဖစ္သြားမွာပဲ၊ လူနည္းစုတုိင္းရင္းသားေတြကို အထင္အျမင္ေသးၿပီးလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒီ ျဖစ္သြားမွာပဲ။

ကိုယ္ကေတာ့ေအးေဆးပါပဲ။ ဒီစာကို ေရးတာကလဲ ေကအိုင္အို/ေကအိုင္ေအအတြက္ ေရးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကခ်င္တစ္မ်ိဳးသားလံုးအေရးအတြက္ ေရးေနတာ။ ကိုယ္က ေကအိုင္အိုအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ေကအိုင္အိုနဲ႔အတူ ကခ်င္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္လုပ္ေနတာ။

ကခ်င္ျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး၊ ကခ်င္ျဖစ္ရတဲ့ သုချဖစ္ေအာင္ ႀကိဳစားေနတာ။

အဲဒီေတာ့ဒီလိုမ်ိဴး ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳစားတာကို ျမန္မာျပည္ေျမပံု ေခါင္းျဖတ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ျပန္ေျပာရမွာပဲ။ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုသာ ဆိုရင္ေတာ့ ေခါင္းျဖတ္ရံုမကဘူး၊ နွလံုးကိုပါ ဆြဲႏွဳတ္ဦးမယ္။

ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ထပ္ေျပာမယ္။ ကုိယ္လုပ္ေနတာဟာ ခြဲထြက္ေရးမဟုတ္ဘူး၊ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး အမ်ိဳးသားတန္းတူညီမွ်မႈ ရရွိေရးျဖစ္ပါတယ္။