တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ လူလိမ္ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရ - အပိုင္း (၂)

KNLA နဲ ့ DKBA ျပန္လည္ေပါင္းစည္းတဲ့ ေန ့က

ဗိုလ္မွဴး ေအာင္လင္းထြဋ္
အပိုုင္း (၁) ဖတ္ရန္

အဆိုပါ မူ၀ါဒမ်ားအရ စာေရးသူအေနျဖင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္အမွဳထမ္းခ့ဲပါသည္။ ထို႔အတူတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ခ့ဲၾကသူမ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္း ၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္သိန္း ၊ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္၀င္း (သံအမတ္ႀကီး - ၀ါရွင္တန္ႏွင့္ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးေဟာင္း) ၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးသန္းေအး (ကြယ္လြန္) ၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စန္းပြင့္၊ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ဥာဏ္လင္း ၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္လင္းထြဋ္(စာေရးသူ)၊ ဗိုလ္မွဴးသက္တင္စိန္ တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ မူ၀ါဒမ်ား ေျပာင္းလဲမႈ မရွိေသာ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္၏ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားအေပၚ ထားရွိေသာ သေဘာထားႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ သေဘာထား မ်ားစြာကြာျခားသည္ဟု ေျပာရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္သည္ စစ္သားတစ္ေယာက္လို စဥ္းစားခ့ဲတာကို သတိထားမိပါသည္။ ၄င္း၏ သေဘာထားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စစ္တိုက္လာခ့ဲၾကလည္း ဘာမွ်ျဖစ္မလာ၊ မိမိတို႔လူမ်ိဳးမ်ားသာ ေသဆံုးခ့ဲၾကရသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း က်ဆုံးခ့ဲေသာတပ္မေတာ္သားမ်ား၏ အေလာင္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔၀င္မ်ား၏ အေလာင္းေပါင္းၿပီး ဆက္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္မွေျမာက္ အထိ ဆက္ေနမည္ ျဖစ္သည္။ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယက္အတြက္မွ အက်ိဳးမရွိ ၊ယခင္အစိုးရ အဆက္ဆက္ လက္နက္ခ်ေရး မူကို ကိုင္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ား မေအာင္ျမင္ခ့ဲ၊ ထို႔ေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ကာ ယံုႀကည္မွဳ တည္ေဆာက္သည့္ နည္းလမ္းကို လမ္းညႊန္ခ့ဲပါသည္။ ႏွစ္ဘက္ယံုႀကည္မွဳ ရလာသည့္အခါတြင္ လက္ထဲ၌ ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ လက္နက္မ်ားသည္ တုတ္ေလာက္ပင္ တန္ဖိုးမရွိ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ မိမိဘက္မွသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ယံုၾကည္မႈရေအာင္ ရိုးသားမွဳျဖင့္ စည္းရုံးရမည္ဆိုသည့္ သေဘာထားရွိသူ ျဖစ္ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ အေနျဖင့္မူ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ဆိုင္ရာ မူ၀ါဒအေပၚ ႏိုင္ငံေရးအရ အျမတ္ထုတ္ခဲ့ၿပီး တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားအေပၚ ေပးခ့ဲေသာ ကတိက၀တ္မ်ားကိုမတည္၊ သစၥာမရိွေသာ မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ခ့ဲသည္ကို ယေန႔ကာလတြင္ ျမင္ေတြ႔ေနရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူတို႔အေနျဖင့္လဲ အားလုံးေလာက္နီးပါး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရၿပီးေသာအခါမွ မင္းသားအေယာင္ေဆာင္ထားေသာဘီးလူး ကို သိလိုက္ရသည့္အခါ မ်ားစြာ တုန္လွဳပ္မိခ့ဲပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေစာေမာင္ လက္ထက္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲေသာ ဗကပ လက္ေအာက္ေနခ့ဲၾကေသာ ကိုးကန္႔ ၊ ၀ ၊ အခါ ၊ ရွမ္း ၊ ကခ်င္ တို႔ႏွင့္ သေဘာတူခ့ဲေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အခ်က္အလက္မ်ားအေပၚ သူ႔အေနျဖင့္ မႏွစ္ၿမိဳ႕ခ့ဲေသာ္လည္း ထိုစဥ္က မကန္႔ကြက္ရဲသလို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္လည္း မရွိခ့ဲပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ သေဘာထားကို ေနာက္ပိုင္းမွ သိခ့ဲရသည္မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားအား ေသြးခြဲၿပီး အားအင္ခ်ိနဲ႔သြားေအာင္ လုပ္ရမည္ ဟု သိခ့ဲရပါသည္။ ထိုေႀကာင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားအတြင္း ႏွစ္အၾကာဆံုး လူလက္နက္အင္အား အေကာင္းဆုံး ဗမာၿပီးလွ်င္ အင္အားအမ်ားဆုံးလူမ်ိဳး ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ရွိေသာ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံတတ္ေသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ Karen National Union (KNU) ကိုအျခားၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားက့ဲသို႔ အခြင့္အေရး မေပးႏိုင္၊ လက္နက္ခ်ခိုင္းရမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊမွ ၁၉၉၆ - ၁၉၉၇ KNU ေဆြးေႏြးပြဲ ေအာင္ျမင္ခါနီးတြင္ ကပ္၍ ဟန္႔တားခ့ဲပါသည္။

၄င္းအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ခ့ဲသည္မွာ KNU ကို ၿဖိဳခြဲရန္ ပထမဦးစြာ ေဒါက္တိုင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဦးဘရန္ဆိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ Kachin Independence Organization (KIO) ႏွင့္ ဦးႏိုင္ေရႊက်င္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ New Mon Stae Party (NMSP) ကို Democratic Alliance of Burma (DAB) ႏွင့္ National Democratic Front (NDF) တို႔မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔အေနျဖင့္ ခြဲထုတ္ႏိုင္လွ်င္ KNU ၏ ဘယ္၊ ညာ လက္ရုံးျပဳတ္သြားမည္။ ၿပီးမွ KNU အဖြဲ႔အတြင္းမွ အျမင္မတူေသာသူမ်ားကို တစ္စစီ ဆြဲထုတ္ၿပီး သိမ္းသြင္းသြားႏိုင္လ်ွင္ KNU အင္အားခ်ိနဲ႔သြားမည္ဟု ေတြးေခၚၿပီး လုပ္ခ့ဲျခင္းအေပၚ ဘုမသိ ဘမသိျဖင့္ စာေရးသူတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ အလိမ္ခံခ့ဲရပါသည္။

စစ္ေရးအရ အျမတ္ထုတ္ခ့ဲသည္မွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးစဥ္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားအား အင္အားစာရင္း ေကာက္ခံေတာင္းဆိုၿပီး အင္အား ထပ္မံမတိုးခ်ဲ႔ရန္ ေျပာၾကားခ့ဲ၍ တစ္ဖက္မွ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားမွဳကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး တပ္မေတာ္အင္အားကို တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား၏ နယ္ေျမအစပ္မ်ားတြင္ တိုးခ်ဲ႔၍ တပ္ရင္းအသစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ေဆာက္ခ့ဲပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ ေမြးရာပါ လိမ္ညာ ေကာက္က်စ္ လွည့္စားတတ္ေသာ အက်င့္ဆိုးသည္ ျပည္သူလူထုအား ဒုကၡ ျဖစ္ေစပါေတာ့သည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႔ တစ္ခုလုံးကို `ဥပေဒ၏ အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိရ´ ဆိုေသာ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ဖ်က္သိမ္းခ့ဲၿပီးေနာက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားအေပၚ ယခင္ ဂတိက၀တ္ ေပးထားခ့ဲေသာ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို္ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရအေနျဖင့္ စတင္ခ်ိဳးေဖါက္ခ့ဲပါသည္။ စာခ်ဳပ္တြင္ ပါရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးမႈကို လစ္လ်ဴရွဳကာ စာခ်ဳပ္တြင္မပါေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ရန္ အတင္းအဓမၼ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ားကို နည္းမ်ိဳးစံုသုံး အႀကပ္ကိုင္ ဖိအားေပးခ့ဲပါသည္။ စစ္အာဏာရွင္တို႔သည္ တပ္ေနရာ သတ္မွတ္ခ်က္ သေဘာတူညီမွဳမ်ားကို ခ်ိဳးေဖါက္၍ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား၏ နယ္ေျမမ်ားအတြင္း စစ္တပ္မ်ား ၀င္ေရာက္ၿပီး တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ျခင္း ျပဳလုပ္ခ့ဲပါသည္။ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး သေဘာတူညီခ်က္ကို အေပၚယံသေဘာသာလုပ္ၿပီး တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြ႔ဲတြင္း ေသြးကြဲေစရန္ စီးပြားေရး အေၾကာင္းျပ၍ ေငြက်ည္ဆံျဖင့္ လုပ္ႀကံခ့ဲပါသည္။

DKBA အဖြဲ ့ဝင္မ်ား ဗမာ့ဖက္ဆစ္တပ္၏ ေကအိုုင္ေအထိုုးစစ္ကိုု ဆန္ ့က်င္ေၾကာင္း ဆႏၵထုုတ္ေဖာ္

အထက္ပါ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို လက္ရွိ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွအပ က်န္သူမ်ား ဂဃနဏ မသိပါ။ ယခုက့ဲသို႔ ဂတိမတည္ သစၥာမ့ဲသည္႔ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ေကာင္းမြန္သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ျဖစ္ရမည္ ဟူေသာ စကားကို ေျပာခ့ဲေသာ အေျခအေနအားလုံးကို သိေနသည့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏိုးဖို႔ လိုပါမည္။ သမၼတႀကီး၏ ပင္ကိုစိတ္ရင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ကယ္တင္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွလည္း ရုန္းထြက္ပါေတာ့လို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါသည္။ ကလိမ္ဥာဏ္မ်ားေသာ စစ္အာဏာရွင္ႀကီး၏ လက္ေအာက္ ၾသဇာခံ ဘ၀မွလဲ လြတ္ေျမာက္ပါေစလို႔လဲ ဆုေတာင္းလိုက္ပါသည္။

(ဖိုုးတရုုတ္ကင္းတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာ ဤေဆာင္းပါးတြဲအား ျပန္လည္ ဖတ္ရႈနိုုင္ရန္ မွ်ေဝလိုုက္ပါတယ္။)